Orman Bakanlığınca Son yıllarda uygulanan ormancılık politikalarının Orman köylüsü ve kooperatiflerimize son derece olumsuz yansımaları olmuş, verilen üretim fiyatları, dikili satış uygulamaları ve yapılması öngörülen yasal düzenlemeler tümüyle orman köylüsünün ve kooperatiflerinin aleyhine gelişmiştir.
Orman üretimi, genel olarak vahidi fiyatla (birim Fiyat) yapılmaktadır. Birim fiyatlar Bakanlıkça belirlenmekte, üretim alanının durumuna göre de bölgesel fiyatlar oluşmaktadır.
Belirlenen birim fiyatlar hala nal-mıh hesabı ile yapılmakta petrol fiyatlarına ve diğer girdilere gelen zamlar hatta yıllık enflasyon artışları Orman ve Su işleri Bakanlığınca dikkate alınmamaktadır.
Başka hiçbir geliri olmayan orman köylüsü maalesef bu fiyatlarla üretmek zorunda kalmakta, üstelik 70-80 TL. ye orman depolarına teslim edilen tomruk Orman İşletme Müdürlüklerince 250-300 TL. ye kadar satılabilmektedir.
Dikili satış uygulaması, yaklaşık 7 milyon civarındaki Orman köylüsünün içinde yaşadığı ormanlardan yararlanmasını engelleyen bir uygulamadır.
Dikili satış; ormandaki üretimi özelleştirmek diğer bir ifade ile ormanda belirlenmiş bir alanı dikili olarak ulusal veya uluslararası firmalara satmak anlamı taşımaktadır.
Dikili satışın orman köylüsünün mağdur edilmesinin yanında yerel ekonomilere de ciddi zarar vermektedir.
Ormanlardan elde edilecek gelirden İhale ile üretim işini alacak ulusal ve uluslararası firmalar yararlanacağından ilimiz esnafından nakliyecisine kadar her kesim mağdur olacaktır.
Orman köylüsünün örgütlü yapısına,çevreyle ilgili değerlere zarar verecek,her türlü şaibeye açık kaçak kesimlere neden olunacak ve sosyal barışı zedeleyecek bir yaklaşım olacaktır.
Dikili satış uygulaması orman ürünleri sanayisi içinde olumsuz bir tablo oluşturmaktadır. Çünkü daha önce hammaddesini Bakanlıktan uygun fiyatla tahsisen alan sektör, bir başka sektörden pazarlıkla almak zorunda kalacaktır. Dolayısıyla sanayicinin rekabet gücünde de zafiyet oluşması kaçınılmaz olacaktır. Sanayicinin bu husustaki sessizliğini anlamakta doğrusu mümkün değildir.
6831 sayılı Orman Kanununun 34. Ve 40. Maddeleri ile Orman Köylülerinin kooperatifleşmesi teşvik edilmiş ve bazı haklar tanınmıştır. Ancak son aylarda belirtilen yasada bazı değişikliklere gidilmesi ile ilgili yasa tasarısı hazırlanmış, Bakanlar Kurulunca imzalanarak TBMM ye sevk edilmiştir
Böyle bir uygulama orman köylüsünün kazanılmış haklarının geri alınması anlamını taşıyacak, ormanlar tümüyle özel sektöre teslim edilmiş olacaktır.
Diğer taraftan zaten taşeron olarak kullanılan ve orman üretimi yapan tarımsal kalkınma kooperatifleri giderek işlevini yitirecek,sayıları üç bini bulan tarımsal kalkınma kooperatifi tasfiye durumuna gelecektir. Tarımsal Kalkınma Kooperatiflerinden sorumlu Bakanlık olarak Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı bu konuda acaba ne öngörmektedir?
Tüm bu gelişmelerin kırılma noktasını oluşturduğu görülüyor. Bu aşamada siyasetin ve bürokrasinin bakış açısı son derece önem arz etmektedir. Umarız yetkililer ve sorumlular orman köylüsünü ve orman üretimi yapan tarımsal kalkınma kooperatiflerini gözden çıkarmamıştır.
Saygılarımla. 24.08.2014
EROL AKAR
